Drodzy czytelnicy Podręcznego Słownika Polsko-Karaimskiego!

Niewielu z nas zna dziś język karaimski biegle, a korzystanie ze Słownika karaimsko-rosyjsko-polskiego, gdy trzeba przetłumaczyć tekst na język karaimski, jest bardzo niewygodne. Przy pierwszej więc próbie dłuższego tłumaczenia, poczułem taką potrzebę i w 1998 roku postanowiłem przygotować Podręczny Słownik Polsko-Karaimski w oparciu o wydany w 1974 Słownik karaimsko-rosyjsko-polski, pod redakcją N. A. Baskakowa, S. M. Szapszała i A. Zajączkowskiego. Niestety przygotowany przeze mnie słownik długo istniał tylko w jednym egzemplarzu. Wygodnie mi było z niego korzystać, ale gdy kilkakrotnie pojawiły się prośby o przetłumaczenie paru słów z języka polskiego na karaimski, uznałem, że warto by ten materiał, choć jest nie „naukowy” i nigdy takich aspiracji nie posiadający, udostępnić Karaimom. To przecież dokument naszej narodowej tożsamości i każdy Karaim powinien posiadać taki słownik tłumaczący z języka mu znanego na język karaimski, którego zwykle nie zna lub zna bardzo słabo. To oczywiście moje zdanie, a będzie tak jak Wy – czytelnicy i użytkownicy – postanowicie.

W Słowniku każde karaimskie słowo lub grupa słów opatrzone są oznaczeniem dialektu pochodzenia: ‘T’, ‘H’ lub ‘K’, określającym trockie, łucko-halickie czy też krymskie ich źródło. Wiele słów występuje w dwóch lub wszystkich trzech dialektach, co oczywiście znajduje swoje odzwierciedlenie w oznaczeniach.